13 Ekim 2008 Pazartesi

Duygu'm

Seni ne çok sevdim ben.
Ne çok gözyasi döktüm senin için.
Geceleri sen yataginda meleklerin kanatlariyla uçarken
ben penceremin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim.
Bir bakisina, bir dudak kivriminda titresen
gülüsüne ulasmak için dünyanin bütün çiçeklerini önüne sererdim.
Siirler, sarkilar, sevgiler içimde tutusan bir ates,
onun yangininda senin için kül kesildim.
Agir hastalar geceyi zor geçirir.
Sabahi bekler kirgin yürekler, hasta umutlar, yalniz ruhlar.
Yalnizdi gecelerim.
Hastaydi gecelerim.
Kan kaybindan giden bir yarali gibi umarsizdi gecelerim.
Bir uçurumun kenarina beni tasiyan karabasandi gecelerim.
Adina yalnizlik dedim.
Sensizlik dedim..
Sen beni bilmedin, beni tanimadin, beni sevmedin..
Bu bir ölümdü, bu bir fermandi ..
Bicak kesmez artik beni, ip asmaz, çeküller yüregimi tasimaz.
Yasamak mümkün degil, yalnizlik karanlik kapilariyla üstüme kapandi.
Amansiz acilar içindeyim.
Ey Sevdigim..
Ben seni ne çok sevdim.
Dünya bildi, bir sen bilmedin.
Yalnizligin diger adi aska karsilik almamaktir.
Kaçilamayacak kadar yakin, tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin..
Benim askima yalnizlik kucak açti.
Senin yokluguna dokundum, içim yandi.
Odamin çildirtan sessizliginde sana seslendim.
Yankisi döndü dolasti, senin kapilarin bana kapali.
Kendi sesim yine bana ulasti.
Anladim ki beni hiç duymayacaksin.
Sana sitem edemem.
Sana kirilamam.
Bir tek dilegim var senden, son bir tek istegim.
O da MUTLU OLMAN.MUTLU OL
NEREYE,KIME GIDERSEN GIT YETER KI SEN MUTLU OL...

Hiç yorum yok: